Μετά 164 χρόνια, τα γλυπτά της κορινθιακής στοάς στην Αγορά βγαίνουν από το Λούβρο και επιστρέφουν στην πόλη τους
Της Γιώτας Mυρτσιωτη

Προσπάθειες για «επαναπατρισμό» είχαν γίνει στο παρελθόν σε επετείους της πόλης (2.300 χρόνια, δεκαετία ’80, Πολιτιστική Πρωτεύουσα, 1997). Ολες οι διαπραγματεύσεις ναυάγησαν λόγω κόστους. Το αίτημα επανήλθε πριν από ένα χρόνο ενόψει του εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Η «επιστροφή» των πρωτότυπων γλυπτών απορρίφθηκε και το Μουσείο του Λούβρου δέχθηκε να κατασκευάσει αντίγραφα και να τα παραχωρήσει μαζί με τις μήτρες των εκμαγείων (τις οποίες μπορεί να χρησιμοποιεί η Θεσσαλονίκη) έναντι περίπου 150.000 ευρώ. Οι δημοτικές εκλογές πάγωσαν το θέμα, αλλά ο νέος δήμαρχος κ. Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία στην ανάδειξη της πολιτιστικής ταυτότητας της πόλης, είναι αποφασισμένος. Εξασφάλισε το κονδύλι και όπως φαίνεται οι Μαγεμένες θα βρίσκονται στην πόλη το 2012.


«Δέκα ημέρες μελετούσαν οι συντηρητές τη μέθοδο που θα ακολουθήσουν στη συντήρηση. Βασικό μέλημα ήταν η ασφάλεια του μαρμάρου. Οι παραστάσεις ήταν πολύ σκούρες, επικαλυμμένες από μια κρούστα. Πολλά σημεία, εκτεθειμένα στη βροχή ανά τους αιώνες, έφεραν μεγαλύτερη φθορά, ενώ εμφανή είναι τα σημάδια που άφησαν οι σφαίρες από πυροβολισμούς, πιθανόν στρατιωτών, τον 17ο–18ο αιώνα», περιγράφει στην «Κ» η διευθύντρια του τμήματος Ελληνικών και Pωμαϊκών Αρχαιοτήτων του Μουσείου του Λούβρου κ. Σοφί Ντεκά, που βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη για την προετοιμασία της μεγάλης έκθεσης.
Συντήρηση και νέες μελέτες
Η συντήρηση των γλυπτών, εξηγεί, πραγματοποιήθηκε επιτόπου στην αίθουσα όπου εκτίθενται τα τελευταία χρόνια. Η μεταφορά τους σε εργαστήρι λόγω βάρους ήταν δύσκολη, ωστόσο τα μάρμαρα της Θεσσαλονίκης θα μετακινηθούν για την έκθεση της Μακεδονίας. Το μνημειακό σύνολο θα στηθεί στην ενότητα των ρωμαϊκών χρόνων, ακολουθώντας ένα άγνωστο σχέδιο ακουαρέλας του Φοβέλ (τέλος 18ου αιώνα) που ανακάλυψαν πριν από έξι χρόνια οι ερευνητές του μουσείου σε μια μικρή έκθεση στη νότια Γαλλία. Ανήκει σε ιδιωτική συλλογή και βάσει αυτού μαζί με τις ζωγραφικές απεικονίσεις του Χαβιέ Ντοτιέ (1686) και του Τζέιμς Στιούαρτ (1754) οι Μαγεμένες θα ξαναβρούν τη θέση που είχαν στην κορινθιακή στοά της Θεσσαλονίκης. Μια πρώτη προσπάθεια αναπαράστασης του μαρμάρινου συνόλου των Μαγεμένων, όπως αποκαλύπτει η κ. Ντεκά, είχαν επιχειρήσει οι Γάλλοι το 1930. Το εγχείρημα όμως δεν ολοκληρώθηκε λόγω επικινδυνότητας.

Στην αρχική τους μορφή αποτελούσε τμήμα κορινθιακής κιονοστοιχίας του 2ου–3ου αιώνα μ. Χ. στη νότια είσοδο της Αρχαίας Αγοράς (βόρεια της Εγνατίας Οδού) που συσχετίζεται με τις Αυτοκρατορικές Θέρμες. Δεν υπάρχει εικόνα για το πλήρες μέγεθος της στοάς, ωστόσο ο τόπος δεν χάνει την ιστορία του. Στη νοτιοανατολική γωνία της Αρχαίας Αγοράς έχει εντοπιστεί το ελληνιστικό Βαλανείο (λουτρό), ακολούθησε το ρωμαϊκό αυτοκρατορικό συγκρότημα (Θέρμες) τον 2ο–3ο αιώνα μ. Χ. – εκεί ήταν και παραμένουν έως σήμερα τα Λουτρά «Ο Παράδεισος». Επί οθωμανικής κατοχής οι Μαγεμένες βρίσκονταν στην αυλή του αρχοντικού του Εβραίου υφασματέμπορου Αλιάτσι Αρδίτη στην εβραϊκή γειτονιά του κέντρου, γοητεύοντας τους επισκέπτες της πόλης, πριν τις αγοράσει ο Γάλλος επιγραφολόγος Εμμανουήλ Μίλερ το 1864, για να βρεθούν ένα χρόνο αργότερα ανάμεσα σε άλλες αρχαιότητες, ελληνικές και ρωμαϊκές, στο Μουσείο του Λούβρου.
Παράνομος έρωτας και μαγεία
Την ιστορία τους αναμένεται να διηγηθούν και πάλι στη Θεσσαλονίκη. Ντυμένες με τον μύθο της λαϊκής αφήγησης που τις ακολουθεί από τον 17ο αιώνα: του παράνομου έρωτα και της μαγείας ανάμεσα στον Μέγα Αλέξανδρο και μιας βασίλισσας, η οποία, σύμφωνα με τη λαϊκή φαντασία, «κατοικούσε στο παλάτι που υπήρξαν κάποτε τα ερείπια της Αγοράς. Στην ιστορία αυτή καταλυτικό ρόλο έπαιξε ο δάσκαλος του Αλέξανδρου, Αριστοτέλης, που ως δαιμόνιος μάγος είχε αντιστρέψει τα μάγια του απατημένου συζύγου με αποτέλεσμα να μαρμαρώσουν η βασίλισσα και η συνοδεία της».
άρθρο από την εφημερίδα καθημερινή